Za nami kolejne Coursingowe Mistrzostwa Polski. W tym roku bez medalowych sukcesów, ale w dalszym ciągu z zadowolonymi psami. 🙂
Całe zmagania rozpoczęły sprinterki. Miłka w pierwszej turze ćwiczyła głównie starty – dopiero za trzecim razem udało się doprowadzić bieg do końca. No i suka się lekko „spaliła”, bo ile razy pod rząd można dławić wabik. Do tego po pierwszym starcie suka startująca w parze z Miłkę nie ruszyła za wabikiem tylko po kursie kolizyjnym uderzając ją w bok i wydając głośne pomrukiwania. Jakby tego było mało po drugim zatrzymaniu wabika , gdy Miłka wracała do mnie została pogoniona również z pomrukiwaniem. No i pozamiatane…. W Korfowem w pierwszej turze kolizja…..w Swornegaciach w pierwszej turze kolizja….tego było za dużo dla uległej Miłki…..  O samym biegu niewiele powiem, bo po kolejnym starcie właściciele zostali w takim miejscu z którego nie było widać większej części parkuru. Oba biegi zakończone bez aktywnego ataku na wabik. Nic, jak pech to pech, na kogoś musiało paść 🙂 . W drugiej turze sam bieg ładny, trochę odpuszczony w końcówce, ale konkurencja była lepsza. Ostatecznie miejsce 8/13 (517 punktów).

Fonia -„stara wyjadaczka” z ładnym podążaniem i słabą szybkością, ale z bananem na pysku wybiegała miejsce 21/31 (516 punktów). W pierwszym biegu nie dała się naciągnąć na wspólne kombinowanie i mimo, że sparingpartnerka pobiegła prosto skracając tor, ona ładnie podążyła za wabikiem w prawo. Jeden techniczny błąd przy dużej szybkości  na zakręcie spowodował, że lekko wypadła z optymalnej trasy grzęznąc w wyższej trawie, ale zdołała nadgonić.  W drugim biegu też bardzo poprawnie – specjalnie nie kombinując prawie dopadła wabik na trasie. To były według mnie jedne z jej najlepszych biegów w ostatnich dwóch sezonach. Dała z siebie wszystko.

Gruby natomiast  sukcesywnie odkrywa w sobie „żyłkę” kombinatora 🙂 . W pierwszej turze wszędzie gdzie się tylko dało biegł na skróty. Po linkach niestety także…. Drugi bieg w mojej ocenie dużo lepszy. Zachowywał się tak jakby emocje trochę opadły i włączyło się myślenie. Nie wiem, może powinien na coursingach biegać trzy razy. Pierwszy bieg rozgrzewkowy, a później zawody. Pytanie tylko czy wystarczyłoby mu sił na ten trzeci bieg. 🙂  Takie bieganie pozwoliło mu na zajęcie 9/20 miejsca (530 punktów).

Dzień po Klubowej Wystawie Chartów moje psy wzięły udział w coursingu. Może inaczej… Fonia wzięła, a dorosła już młodzież tj. Miłka i Gruby walczyli o jak najlepszą miejscówkę 😉
No to zaczniemy od „starszości” 😉 tak…… mówiąc krótko Fonia przekombinowała.  🙂  W pierwszym biegu po 3/3 dystansu, gdy wabik uciekał w stronę maszyny uznała, że to już pewnie koniec i zdecydowanie zwolniła. A tu niespodzianka ! Wabik pognał dalej 😉 Po pierwszej turze  (po takim biegu nie mogło być inaczej) zajmowała 2 lub 3 miejsce od końca. W drugim biegu (na innym torze) dała się „podpuścić”  sparingpartnerce i obie przegrały z kombinatorstwem (zgubiły wabik) 😉 . Na swoje nieszczęście po chwilowych poszukiwaniach wabik przemknął Foni za „plecami” (nie mogła go zobaczyć) i poszukiwania jeszcze trochę potrwały. Ale najważniejsze, że dziewczynka się nie poddała i ukończyła bieg 🙂 W sumie zajęła 14/15 miejsce w whippetach sukach.

I biegII biegIdąc w kolejności zajętych miejsc…. Gruby….. zmagania ukończył na 8 miejscu na stawce 19 psów. I tak naprawdę niewiele zabrakło mu do 6 miejsca – dokładnie 1 punktu 😉 Będę nieobiektywna, ale dla mnie ponownie oba biegi bardzo ładne.
Niestety nie mam filmu z pierwszego biegu.

II biegKto tam jeszcze został ? Oczywiście Miłka, która i tym razem spisała się wyśmienicie. Sprawiła mi ogromną niespodziankę wygrywając w stawce 9 suk sprinterek przy okazji zdobywając wniosek CCWC 🙂
Niewiele zabrakło jej również do stanięcia na podium w konkurencji ogólnej „Piękno i Praca”  w której uwzględniane były wyniki z klubowej wystawy oraz coursingu. Innymi słowy pękam z dumy 🙂

I biegII biegNa koniec piękne zdjęcia od „Anifotografii”

 

Majówkę w tym roku spędziliśmy na coursingowych krajowych zawodach w Rybnicy. Był to dla moich psów pierwszy coursing w tym roku. Start wymagający, bo w terenie pagórkowatym sprawdzającym siłę, wytrzymałość i kondycję. Niby jak na każdym coursingu, ale jednak podbiegi „robią różnicę” 😉
Moje psy pobiegły wykorzystując wszystkie swoje atuty i jestem z ich startu niezmiernie zadowolona.

Miłka w mixie whippetów sprinterów (czyli łącznej klasyfikacji psów i suk) wylądowała za zwycięskim psem na 2/7 miejscu z wnioskiem res. CCWC, a przed kolejnymi dwoma samcami. Oba biegi ładne, a drugi dodatkowo z odgłosami paszczowymi. Ohhhh, ma dziewczyna zacięcie 🙂 .

Grubcio w whippetach standardach psach zakończył zawody na miejscu 3/8. Coś się ostatnio do niego przyczepiła ta trójka 😉 . W mojej ocenie oba biegi bardzo ładne. Może brakowało mu trochę wytrzymałości, ale mam nadzieję, że w dalszej części sezonu będzie lepiej.

Fonia wylądowała na 5/8 miejscu w whippetach standardach sukach. W obu biegach trochę kombinowała jak  i gdzie  skrócić sobie trasę – lata doświadczeń 😉 . Ale ogólnie jej start oceniam bardzo na plus. A co najważniejsze kontuzjowana w zeszły sezonie trzeszczka przeżyła. Choć miałam wrażenie, że na wieczornym spacerze chodząc po twardym podłożu delikatnie odciąża nogę. Na szczęście rano wszystko wróciło do normy. Stawiam, więc na ogólne zmęczenie i przeforsowanie, bo problem trzeszczkowy tak szybko i sam by nie minął. Tak czy inaczej przez najbliższy czas będzie pod czują obserwacją.

I na koniec zdjęcia od „Anifotografia” – jak zawsze przepiękne 🙂